Een Rosalie voor Ina

Uit Mijn Tas maakte ik al eerder de Juliette en de Tilly.  Beiden een clutch en beiden super leuk. Maar bij het bekijken van het boek was ik ook op slag weg van de Rosalie.  Haar vorm is super mooi. En net zoals vele tassen in het boek, bestaan er twee versies van.  Een kleine en een grote.  En dat bracht me op een idee.  Een kleine Rosalie voor Ina en de grote voor mama.  En neen, niet in hetzelfde stofje want dat is een absolute no-no voor Jani.  En ja, mama is fan van Jani! :-)

En wie denkt van de Rosalie eens vlug in elkaar te flansen, vergeet het maar ... Het knipwerk alleen, neemt wel wat tijd in beslag.  In het boek wordt de tas verstevigd met vlieseline H640.  Ik wou echter een goeie rechtopstaande tas en ging dus voor de werkwijze van An bij de Dorothy Day Tripper en gebruikte eerst vlieseline H250 en daarbovenop de H640.  

Mijn ritsenvrees begint zo onderhand wat weg te trekken, maar misschien zit de stap voor stap uitleg in het boek daar wel voor iets tussen.  Ik koos ervoor om geen paspel te gebruiken bij deze Rosalie, maar bij mijn versie staat er wel ééntje op het programma. 

Waar ik echter geen fan van ben, is het afwerken van de naden aan de binnenkant van de tas met biais. Biais en ik zijn geen goeie vrienden. Voor mijn versie van de Rosalie wordt het dus hoogstwaarschijnlijk een andere afwerking aan de binnenkant want zo veel gesukkel voor de tweede keer, daar zeg ik vriendelijk nee tegen.

Ik koos voor zelfgemaakte hengsels.  In het boek worden die niet verstevigd.  Die van mij kregen eveneens vlieseline H250 opgestreken want ik hou niet van slappe handvatten.  

De tas is groot genoeg voor mijn meisje om het één en ander mee te slepen als we op stap gaan en haar "ooooooh" toen ik zei dat de tas voor haar was, tjah, daar doen we het voor he.

Sorry voor de blurry foto's maar stilstaan voor een foto
is niet haar sterkste kant ... 

Volgende stap: een Rosalie voor mezelf.  Wordt vervolgd dus ...