Verzorgingstas

Toen ik bij An deze tas zag was ik verkocht en zette ik het maken van de Aurora Big Boston bag meteen op de eerste plaats van mijn te naaien lijstje.  Ik deed een online shoppingske en wachtte ongeduldig op mijn stofjes.
Eens aangekomen stak de twijfel zijn kop op.  Ga ik dat wel in mekaar krijgen in men uppie? Welke versteviging ga ik gebruiken? En die biais afwerking, oh help!?! Het zweet brak mij letterlijk uit .... Een telefoontje naar An duwde mijn twijfel een beetje weg.  Bedankt trouwens voor de tips.  Je duwde me over de streep. :-)

Er is heel wat knipwerk te doen vooraleer het effectieve naaien aan bod komt. Na de tips van An koos ik als versteviging voor een laagje vlieseline H630 en decovil light.  Tegen de buitenstof gebruikte ik beide, voor de voering enkel vlieselien H630.  

Ik gebruikte geen tassenband, maar maakte de handvatten zelf uit de buitenstof verstevigd met vlieseline H250.

Ik volgde braafjes het patroon, maar bij de binnenzak met rits ging ik de mist in.  Jeetje, ik snapte de ballen van die uitleg.  Laten we dit nog maar eens wijten aan mijn gebrek aan logisch denken.  In mijn tas zit dus geen binnenzakje.  Ook de handvatten bevestigde ik anders.  Ik naaide ze mee tussen het ritsdeel en mijn voor- en achterpand.  Waarom?  Omdat ik nergens goudkleurige ovalen ringen vond om mijn tassenband aan te bevestigen.

De binnenafwerking met biais ging verrassend goed.  Er komt nog eens een dag dat ik echt versteld zal staan van mezelf ...
Ik deed het rustig zonder mezelf op te fokken en al op voorhand te denken "dit lukt me toch nooit". Mijn twee dochters waren ook heel erg braafjes op dat moment.  Precies of ze wisten dat mama iets belangrijks moest doen.  :-)

(sorry voor de donkere foto)

Hééééééééééél veel plaats in deze tas.  Net zoals de tas van An zal mijn tas ook dienen als verzorgingstas/crechetas voor mijn kleine Renéetje.  De binnenzak met elastiek is perfect om de flesjes in te zetten.  In de zakjes onder het ritsdeel kun je klein gerief kwijt.
Ik kan een hele hebben en houden meezeulen in die tas.  Hij valt eigenlijk groter uit dan ik verwacht had, maar hé, beter te groot dan te klein he.  Een mama weet dat je nooit genoeg babygerief kunt mee hebben, voor het geval dat ... ;-)

Ik ben best wel fier op deze tas.  Het is één van mijn pronkstukken.  Als iemand vraagt waar ik de tas kocht, zal ik met héél veel trots zeggen "deze maakte ik zelf" ! !

Pin it & Make it ~ strijkapplicatie

Lowie: Oei, mama... kijk! 

Ik:        Oei, ja... Dat is een gaatje in je broek.
Lowie: En nu?

Ja, inderdaad wat nu?
Ik was eigenlijk best beetje trots toen Lowie met zijn eerste 'gat-aan-de-knieën-scheur-en-slijtage' thuiskwam. :)
Hij is al drie, dus dan mag hij wel eens een broek scheuren he.

Weggooien leek me beetje zonde... Een speelbroek kan hij altijd gebruiken. Maar het gat gingen we wel dichten!

Dit gevalletje zorgde ervoor dat ik deze pin dus direct kon testen. Deze dame doet allerlei dingen met 'gaten in de broek'.

Ik ging voor strijkapplicatie. Je kent ze wel... van vroeger... Die harde lelijke (sorry voor de liefhebbers) dingen die je mama vroeger op je knieën naaide. Dan had je eens een hippe leuke broek, kreeg je hem terug met twee teddyberen op genaaid. Weg soepele broek en mama sorry, die teddyberen konden echt niet meer voor mijn leeftijd...
Meestal hadden mama's ze in huis uit voorzorg. Auto's, teddyberen, appeltjes, mickey mouse, beertje Pooh...
We kunnen ze de voorlopers noemen van wat ik van plan was :)
Iets veel leuker!

Tegenwoordig heb je hippe strijkapplicatie, geen genaai meer en gesukkel met de vingerhoed. Voor een strijkapplicatie hoef je eigenlijk geen gaatje in de broek te hebben. Ze worden vaak gebruikt om iets te personaliseren of een leuk extra'tje te geven of gewoone en t-shirt te pimpen.

Dus daar gaan we: 

kapotte jeans en applicatie

Wat heb je nodig? 

Een kapotte jeans.

Een gewenst figuurtje die het gat of de scheur in het kledingstuk kan bedekken.

Flock of flex.
Snijmachine a la silhouette cameo of plotterding. Natuurlijk kan je ook met de hand snijden.
Strijkijzer.

Hoe ga je te werk?

Eerst en vooral koos ik voor versteviging. Draai de broek binnenstebuiten en neem een restje flockfolie de grote van de scheur. Ik gebruikte een rechthoekig stukje zwarte flock en heb dat over de scheur gestreken.
Kies nu je figuurtje en snijd deze in de gewenste kleur flock of flex. Ik koos voor rode flockfolie en als figuurtje een 'supermanneke'.
Draai de broek weer om naar de goeie kant. Leg je figuurtje op de gewenste plek.
Zelf leg ik er dan een zakdoekje op en duw alles aan met mijn strijkijzer. Als dat allemaal gebeurt is, haal ja het plastiek er voorzichtig af en zie je dat je figuurtje aan de kledij vasthangt.
Zo dus:

Scheur/Gaatje weg! 

Als je dat wenst kun je met naaimachine nog extra steekjes rond je figuurtje doen ter versteviging. Ik hoorde van mensen dat het soms weer loskomt... Zelf heb ik het nog niet voorgehad dat een applicatie loskwam.
Voor mij is belangrijk: leuke speelbroek en scheur weg! 

Eindresultaat!

ps: kunnen Jozefien en Scarlette nog even hun adres sturen naar mij. Zie hier.

Vakantiekussen

Op dit moment heb ik een hele drukke naai planning.  Binnen welgeteld 15 dagen moet ik terug aan de bak.  Gedaan met ouderschapsverlof.  Gedaan met leuke dingen doen.  Gedaan met full time genieten van kleine Renée.  (lees: bijlange nog niet klaar om mijn dochter naar de creche te doen ...) Vanaf 18 februari wordt het genieten na de werkuren.  Verlangend uitkijken naar het einde van de werkdag om dan als een halve gare naar de creche/school te sjeezen om mijn dochters op te halen en hun lachende gezichten te zien.  Maar bon, we zullen er hier geen emotionele blogpost over brekende moederharten van maken.  Het ging over de drukke planning zeker?

Ik wil graag nog een creche zak uit mijn naaimachine toveren.  Een patroon waar ik niet al te veel vertrouwen in heb (voornamelijk in mezelf dan, of ik het wel zal kunnen ...), maar waar ik me toch aan zal wagen. En waar ik hoogstwaarschijnlijk wel een week over zal doen om het ding in mekaar te krijgen. Ahum!

Een babygeschenk staat ook nog op de planning.  Ik terug aan het werk en mijn vriendin staat op het punt te bevallen, dus we blijven in de baby's. Leuk! :-)

Ondertussen maakte ik een tussendoor projectje.  Een ingeving van het moment.  Familie van aan mijn lieve echtgenoot zijn kant, vertrekt binnenkort op reis.  Opeens draaide mijn grijze massa op volle toeren, overliep ik mijn stoffenkast en ging aan het werk.

stofjes: Pieke Wieke - Soft Cactus
Paspel: de plaatselijke naaiwinkel

Flock: Feeërieke

Ik maakte reeds eerder een reiskussen maar deze keer deed ik een kleine aanpassing.  Het zakdeel werd niet onderverdeeld, maar is één grote zak.  Een plaatsje voor de knuffel, een boek, een spelletje, ... of iets anders die je graag mee doet op reis.  

Ik volgde terug haar tutorial.

Van simpele tussendoor naaisels die een verrassing zijn en waar je op voorhand al van weet dat je er iemand blij mee zult maken, daar word ik instant happy van.  En als je dan onderstaande foto krijgt, dan verschijnt er een big smile op mijn gezicht!

De autorit kan niet meer stuk denk ik.

Pin it & make it ~ magneten

Zot ben ik van magneten.
Ik heb nog een oude keuken, zonder ingebouwde frigo en diepvries, en ben dus nog in de mogelijkheid om beide vol te plakken met magneten.

Dat ik een pinterest bord DIY magnets heb, zal jullie dan ook niet verbazen.
Alles is goed om een magneet van te maken.
Mijn favorietjes tot nu toe zijn de Scrabble letters.  Ik ging op zoek naar een oud scrabble spel, wat niet zo makkelijk bleek te zijn als gedacht.  Maar uiteindelijk heb ik er toch ééntje op de kop kunnen tikken via de facebook groep gift.  Een facebook groep waar mensen voor niets is weggeven.  Reuze content was ik. :-)

Wat heb je nodig om dit te maken:
- Scrabble blokjes
- dubbelzijdige magneettape
- schaar
- tijd :-)

Simple comme bonjour.  Magneettape knippen ter grootte van de blokjes en erop kleven. Ha! Als dat geen makkie is.  Ik legde alle blokjes naast elkaar op tafel en legde een grote stapel boeken erboven op zodat alles goed bleef kleven. Et voila.  Magneetjes zijn klaar.

Iets uit de frigo halen, was nog nooit zo leuk. :-) Zelfs romantisch.

Of als het iets minder romantisch mag zijn, kun je ook je boodschappenlijstje beginnen maken. :-)

Of de naam van je kids op de frigo zetten.

Deze magneetjes mogen in de toekomst mee verhuizen naar mijn naaikamer (die nog niet af is).  Een zelfgemaakt magneetbord project zit al in het koppeke.
En dan mag iedereen die mijn walhalla zal betreden een boodschapje achterlaten.  Fun fun fun!

Oooh, by the way, ik ben nog op zoek naar een oud kader.  Zo'n ouderwets kader waar vroeger schilderijen ingelijst werden.  Wie er ééntje heeft en dat voor niets meer kan gebruiken, je zou er mij een groot plezier mee doen.  Men zegge het voort ...

Een must have voor iedere naaister

Vraagje: waar gooien jullie de draadjes tijdens het naaien?  Je knipt een draadje af en wat doe je daar dan mee?  Wordt dit op de grond gegooid?  Hebben jullie een vuilnisemmertje onder de naaitafel staan?  Of staat er een klein emmertje op de tafel?

Bij mij stond er dus niets, niet op de grond en niet op de tafel.  En draadjes in de grond gooien is hier al zeker niet aan de orde.  Niet dat er nooit eens ééntje op de grond dwarrelt natuurlijk.  Dat kunnen we niet vermijden, maar om nu zomaar afgeknipte draadjes of stofrestjes in de grond te gooien, no way. 

Stofjes: Pieke Wieke - Camelot Botanical

Vanaf vandaag is het dus gedaan om geen weg meer te weten met de draadjes, want ik maakte deze super handige Pincushion thread catcher.  

Een handig zakje om alle draadjes en kleine restjes in te gooien en tegelijk een speldenkussentje. Als dat geen handig ding is, dan weet ik het ook niet meer.

Ik vond de tutorial hier.  Een super leuk en vlot projectje waar ik nog heel veel plezier aan zal beleven.  In gedachten zie ik het al aan mijn naaitafel hangen in mijn nieuwe naaikamer.  Ik herhaal: in mijn nieuwe naaikamer.  Oooh wat zeg ik dat graag.  Nog eventjes geduld hebben ... grmbl.

En dat is niet mijn sterkste kant, dat geduld hebben ... 

Maar ik wijk af.

Ik volgde braafjes de tutorial en deed enkel op het laatste een kleine aanpassing.  Ik vulde het speldenkussentje niet met een scharnier maar met rijst.  Rijst is ook zwaar genoeg om het zakje aan de tafel te laten hangen.  

De wasdraad die er in zit, heb ik gevonden in de Action.

Super blij met dit mooie gadget.  Geen idee waarom ik dit niet eerder gemaakt heb, maar ik vind dat iedereen die naait zo'n pincushion thread catcher zou moeten hebben.

Jullie weten wat gedaan dus.

Pin it & Make it ~ Notebook - ik geef ze weg :)

De tweede Pin it & Make it!!
Echt alles vind je op Pinterest en zoals Isabelle al zei: 'Als je het pint moet je het ook wel eens testen...' :)

Dus... Kijk eens wat ik deed:

Noteboekjes 

De pin die ik probeerde, geeft je ideetjes om notebooks te pimpen.  Notebookjes zijn superhandig en leuk. Voor alles te gebruiken: to do-lijstjes, poezie, gedichten, leuke spreuken, grappige dingen die je kinderen zeggen, dagboekje,... Wat jij maar wil eigenlijk! :)Maar soms wel je wel een heel leuk en gepersonaliseerd notebookje. Je vindt je gedacht niet?  Wat doen we dan?  Zelf maken die handel!  

Wat heb je nodig?

notebooks of boekjes. Hema heeft een hele collectie aan deze dingetjes!
Lakstiften of Sharpies of een stift die niet meer afgeeft. ik koos voor goud en zilver.
Ideetjes wat er op het voorpand van je boekje moet komen. Pinterest! Soms kun je ook malletje nodig hebben en kun je dat reeds nu uitprinten.

Hoe ga je te werk?

Gewoon beginnen! :)

Soms is het misschien even nodig om het midden uit te meten voor jezelf of een lijntje met potlood te trekken. Voor de groene boekjes nam ik een passer, want ik wilde een mooi rond kraaltje en geen ovaal...
Maar dat kies je dus volledig zelf! Wees lekker crea ;)

Deze heb ik eens getest en geprobeerd:

Written in the stars goud en lampidee zilver - boekjes

Agendalook goud en notes met kralen goud en wishlist zilver - boekjes

En... Wat denk je? Leuk toch :)
De schriftjes/notebooks had ik hier al hele tijd liggen en de stiften ook dus het was een kwestie van het gewoon eens doen. 
IK GEEF ZE WEG!!
Het heeft geen zin om ze voor mezelf te houden, ik wil ze gewoon weggeven. De eerste vijf die reageren hier onderaan de blog, krijgen één van de schriftjes van onderstaande foto! 

Die mensen krijgen dan bericht :)

IK GEEF ZE WEG

Ze zijn echt schattig vind ik en je kunt er alle kanten mee op. Wil je ze ook niet voor jezelf houden, kun je ze personaliseren en cadeau doen voor elke gelegenheid of in een swapje ;)

Een easy Pin it & Make it met instant happiness!

Een Pallie-pakket

Weet je wat ik het mooiste vind aan mijn leven?  Dat ik niet alleen ben ... Nu denken jullie waarschijnlijk "tuurlijk ben jij niet alleen. Je bent getrouwd en hebt kinderen".  Ja, waar.  Maar ik heb het niet over dat soort alleen zijn.  Ik was altijd al met twee.  Lang lang lang geleden, toen de spermacel de eicel bevruchtte was ik al met twee.  In de baarmoeder was er al pret voor twee.  Voor wie het hier nog niet gelezen heeft, of het nog niet wist, ik ben dus de helft van een tweeling.  En ja hoor, een eeneiige tweeling.

Mijn zus is mijn tweede ik.  Het verlengde van mezelf.  Zijn we compleet hetzelfde? Nee.  Hebben we hetzelfde karakter? Nee.  Maar we vullen mekaar perfect aan.  We werken samen.  We smsen wel honderden keren per dag naar mekaar.  Facetimen 's avonds nog wel eens omdat we nog iets vergeten te vertellen zijn.  En kan dat niet wachten tot morgen?  Euhm nee, dat kan niet.  We hebben de slappe lach op de meest onmogelijke momenten en voor het stomste eerst.  En vindt een ander dat dan ook grappig? Nee.  Hilarisch. (ik lig nu al bijna in een deuk door er nog maar aan te denken) Mijn zus is mijn alles. Mijn pallie.  Pallie is ons eigen uitgevonden woord.  In het Engels betekent pal maatje.  En als je dat een beetje vervlaamst dan krijg je pallie.  

Maar to the point nu ...

Stoffen en fournituren: Pieke Wieke (natuurlijk)

Met de feestdagen kreeg ik de vraag van mijn pallie of ik voor haar ook een lunchtas wou maken. Van zus Charline kreeg ze de stofjes cadeau en ik ging de rest doen.  Vorige keer verstevigde ik de tas enkel met vlieseline H640.  Deze keer streek ik er nog een laag H250 bovenop.  Dit maakt de tas extra stevig. 

Dan is de tas af en dan sta je daar met nog veel te veel stof over om zomaar in de restjesbak te gooien.  Dus vond ik het een leuk idee om mijn pallie te verrassen met nog een paar maaksels. Ik vroeg haar toestemming om de stof op te gebruiken en ging aan de slag.

Een Coraline clutch kon zeker niet ontbreken.  Ik maakte de clutch reeds meerdere malen en het blijft een toppertje. 

De Flores clutch van Ithinksew.  Stond al lang op mijn verlanglijstje, maar nog nooit eerder gemaakt. Een héél erg leuke om te maken.  Leuk ook om het middenste flapje aan de voorkant in een ander stofje te maken, wat eigenlijk de bedoeling is, maar ik koos ervoor om dat niet te doen.  Ik wou mijn zus haar stof ten volle op gebruiken.

En als laatste maaksel, met het laatste stukje bruikbare stof, maakte ik een Tillly.  

Drie clutchen en een lunchtas.  En wat er schiet er over van die lap stof?  Een paar slierten stof, waar niets meer uit gemaakt kan worden.  Jullie zien waarschijnlijk al dat ik bij de Tilly mijn stof in de verkeerde richting heb moeten knippen?  Ik wou er persé nog die Tillly uit krijgen, maar draaien in de juiste richting zat er niet meer in.  Het heeft wel wat vind ik ... En hé, had ik het niet gezegd, dan had je het niet gezien. :-)

Pallie, héél veel plezier met je lunchtas en je drie clutchen.  Graag bij ieder gebruik vermelden aan derden dat dit door je pallie werd gemaakt.  Dankt u! :-) (grapje)

Ik ben zeker dat je lunch nu 10 keer lekkerder zal smaken smiddags. 

Met héél veel liefde gemaakt.

Pallies forever,

x