Hoodie

Renée, onze tweede spruit, is al een maandje oud.  Wat gaat de tijd snel.  Cliché.  Ondertussen ben ik tot de vaststelling gekomen dat ik het braafste kind ter wereld heb gebaard.  Ze was drie weken op de aardbol en 't kind sliep door.  Hallelujah! Ze weent (bijna) nooit en is de rustigheid zelve.  Tijd om achter mijn naaimachine te kruipen dus.

Ik dook nog eens in mijn boekenkast en stootte op het boek "Stof voor durf-het-zelvers".  Tot mijn grote schaamte maakte ik nog nooit iets uit dit mooie boek.  Ik koos voor de kaptrui.  Maar ik wou hem wel omkeerbaar of gevoerd.  Noem het maar hoe je wilt.  Een kaptrui uit één laag tricot vind ik iets te fluts.  In het boek staat echter niet de werkwijze om hem omkeerbaar te maken.  Ik surfte even op het wereldwijde web en kwam deze tutorial tegen.

Stoffen: Pieke Wieke

 

Na het knippen van de stofjes scrolde ik even door de uitleg en kreeg een lichte paniekaanval.  Zal ik da wel kunnen schoot door mijn hersenpan.  Maar met het maken van de Ole in gedachten, ging ik vol goeie moed aan de slag.  Ik moet eerlijk toegeven dat ik het zonder de tutorial niet tot een goed einde ging gebracht hebben.  Dat logisch nadenken he ... 't Blijft een "probleem".  

Tijdens het naaien liep mijn grote dochter van 3 jaar als een doorgedraaide zotte doos enthousiast te vragen "is dat voor mij mama?" of "is het bijna klaar mama?".  Ongeduldig zijn, heeft ze van geen vreemde mee.  Ahum ... ;-)

En de driejarige was gewillig om te poseren.  Hoera!  Maar vergeef me mijn niet altijd even heldere foto's, want model van dienst wou niet altijd stilletjes blijven zitten. 

De trui werd goedgekeurd en dit patroon smaakt naar meer!