Een toilettas met stress

Mijn Mémé Maria, ook gekend als Mégieje, zei me onlangs "Als jij toch zo goed kan naaien, maak mij eens een toilettas". Slik! Nu moet je weten dat Mégieje kan naaien als de beste. Dit werd dus één van de grootste uitdagingen in mijn naai-carrière (tot nu toe).  Ten eerste omdat het voor Mégieje is en ten tweede omdat er een rits inzit.  En als ik een tutorial tegenkom waar het woord rits, tirette of zipper in staat dan breekt bij mij spontaan het angstzweet uit.  Tot nu toe heb ik alles met ritsen angstvallig gemeden, maar voor Mégieje moest en zou ik mijn grenzen verleggen.

Stof en toile cirée: Meky Shop Diksmuide

En man, het was écht wel een uitdaging.  De toilettas heeft me veel stress bezorgd.  Drie keer opnieuw beginnen met de rits.  En hoe stik je in godsnaam vlotjes toile cirée? Ik moet me dringend een boventransportvoet aanschaffen (en nee, dat zat niet standaard bij mijn nieuw machine).  Als het daar al mee lukt ... Iemand?
Ik ben dan maar op het geniale idee gekomen om patroonpapier mee te stikken, zowel aan de bovenkant als aan de onderkant.  Anders was er van glijden onder mijn voetje geen sprake.  

Ik vond deze tutorial op het wereldwijde web.  Ik wou nogal een grote toilettas en geen zo'n klein prutsding.  Ik weet niet wat Mégieje van plan is om in de tas te stoppen, maar ik wou zeker dat ze plaats genoeg had (en ook wel dat ze een beetje héél erg veel trots op mij zou zijn).

Het draaglint voegde ik er zelf aan toe.

Ik ben super blij met het resultaat en ik hoop dat Mégieje van hetzelfde gedacht is.  Ik denk toch dat ik mag zeggen dat ik het naai-gen van haar geërfd  heb en ik ben daar blij om. Opvolging verzekerd!