zaterdag 14 februari 2015

Ole #2

Zoals jullie hier al gelezen hebben, gingen Isabelle en ik nog eens op workshop en dat bij PiekeWieke.
We keken er echt naar uit en ik liet voor het eerst mijn vent een hele dag, jaja, met de kindjes alleen thuis.

Net als Isabelle ben ik blij dat we de Ole bij Lieve hebben gemaakt. Zo van papier ging ik toch serieus gevloekt hebben en het misschien rapper aan de kant gelegd hebben. Vooral het keren en de mauwen op elkaar stikken enzo vroeg toch om beetje inzicht, soms met verschillende kijken of we het juist deden.
En dan kan het nog misgaan :(

Eerst ging alles goed, prima zelfs.
De eerste keer zat mijn arm gedraaid aan de binnenkant na het samenstikken. En daar kwam het tornmesje naar boven :)
Dan ging het weer even goed en keken we samen hoe we dan alles aan elkaar moesten stikken... maar eenmaal aan elkaar bleek er toch iets niet te kloppen. Weer tornmesje...
Gelukkig steeds kleine stukjes en geen mega-grote fouten. 
Maar dan... (horen jullie ook die spannende muziek?)
Ik draaide mijn trui door het keergat en was echt content! Mooi mooi mooi! Wel was ik vergeten mijn hoekjes te knippen dus Lieve stelde voor om hem voor het dichtmaken toch nog even binnenstebuiten te draaien en de hoekjes bij te snijden. Ik knip en... Ik knipte te ver... Een heel gat! een stuk uit mijn trui...
Ik was er nie goed van, ben zelfs beginnen huilen. Newsflash!! Mijn eerste huilbui bij een naaistuk ;)
Nu kan ik er om lachen maar toen?? Ik was zo teleurgesteld, al dat werk en er zat een gat in mijn trui!!
Het was ook al 17u en wilde naar huis omdat Lena zware koorts maakte... Haast en spoed is zelden goed.
We keken er allemaal naar met de handen in haar. (Hé, dat rijmt!) 
Lieve stelde voor om de trui daar te laten zodat ze even kon nadenken over een oplossing, want zo op tien minuten en met de andere mensen gingen we er niet aan uit geraken. Ik vond dat zooooo lief!
Dus ik ging zonder trui naar huis en was heel benieuwd hoe ze mijn trui ging fixen.

Uiteindelijk zat hij donderdag in de bus en echt... Je ziet er niets van. Hij is zelfs een stukje unieker geworden. Ik naaide snel het keergat dicht en kon niet wachten om mijn zoontje erbij te halen om aan te doen.

Dus eind goed, al goed! Een leuke trui met een fixing van PiekeWieke!
Merci Lieve om mij te redden ;)

Sfeerbeeldjes:

Stofje kiezen 

Naaimachientje nemen

We zitten al in de helft :)

Isabelle vindt het spannend.
Dus waar nu de bruine boord zit onderaan zat een groot gat.
Lieve heeft dat losgemaakt. De briune boord een stukje verplaatst naar beneden met een tussenstukje in het rood en het gat is weg! Joepie! Ik kreeg zelfs een speciale kamsnap om het op te vrolijken!  

Details
    
Het eindresultaat!

Ole
Mijn model die niet wil stilzitten :)


Ik ga er zeker nog ene maken samen met Isabelle. Dan hebben we een hulplijn bij elkaar. En we gaan daar niet te lang mee wachten :)

6 opmerkingen: